Þvílík ósvífni!

Ég er eðlilega einskær aðdáandi arnarins og því kannski svolítið hlutdrægur.  Þar fyrir utan er ég aðdáandi náttúrunnar og þeirrar fjölbreytni sem er að finna í henni.  Fjöldi dýrategunda eru í útrýmingarhættu í heiminum og eru flest þróuð samfélög sammála um að þær tegundir beri að vernda út í ystu æsar.  Þess vegna hryggir það mig mjög að lesa um slíka umgengni við eitt mesta stolt íslenskrar náttúru, íslenska haförninn.

Við tókum geirfuglinn í nefið og höfum nagað okkur í handarbökin síðan.  Ætlum við sömu leið með örninn?

Hegðun sem þessa heyrir maður í fréttum frá Afríku þar sem veiðiþjófar drepa sjaldgæf dýr til að selja eftirsóttar afurðir til gráðuga Vesturlandabúa.  Þetta er Íslendingum til skammar og á ekki að líðast.  Hvað er gert við veiðiþjófa í Afríku?  Þeir sleppa allavega ekki með klapp á bakið.......

(Höfundur er ákafur dýraverndarsinni og andstæðingur fáfróðra molbúa) 

Illa lítur út með arnarvarp nú í vor

Athugasemdir

[Vilborg Traustadóttir, 8.5.2007 kl. 02:25]

Geir-fuglinn og Örn-inn.  Sammála þér.

[Magnús Þór Jónsson, 9.5.2007 kl. 22:41]

Skulum átta okkur á því að þetta er bara partur af því að náttúran er í eign fárra á stundum sem því miður telja sig ráða yfir henni.  Held að ekkert sé við fáfræði að sakast.  Heldur þá sem vilja erni lengra frá sér.  Ömurlegt.